niedziela, 14 grudnia 2014

Scenka na wigilię

Postacie: Ojciec- Julia M.
                Matka - Alicja
                Starsza siostra - Julia R. 
                Starszy brat- Kasia Rz.
                Babcia- Ania Ch.
                Pozostałe dzieci
                Kolędnicy (wilczki, których nie było na zbiórce 13 grudnia)


SCENA I
W domu. Dzieci przygotowują żłóbek, przekazuja sobie królów, zwierzatka, po czym najmłodsi ustawiają je w żłóbku. Na koniec Matka z Ojcem wkładają figurkę Jezuska.

Starsza siostra -Bracia i siostry, Wigilia to dzień wyjątkowy.
Starszy brat     -Dziś ku niebu chylimy głowy.
Monika A.       -Z wdzięczności Matce Maryi, że swego syna na świat wydała
Karolina I.       -Pod nasza choinką stanie żłóbek, a w nim będzie kwilić                                            dziecina mała.



SCENA II
Matka kończy gotować skromne potrawy. Ojciec kładzie sianko na stole, po czym nakrywa go śnieżnobiałym obrusem. Dzieci zabrawszy wcześniej od Matki potrawy stawiaja je na stole. Stawiaja talerze.

Ewa            -Ojciec nasz sianko na stół teraz pokłada
Ojciec        -To jest tradycja z dziada, pradziada
Matka        -Aby urodzaj cały Boży rok nie odstępował
Babcia        -Aby żaden z ludzi się głodny nie chował.
Marcelina  -Byśmy pamiętali, że Boża dziecina
Karolina O.-Na sianku śpiąca, nie miała odzienia.




SCENA III
Ojciec przynosi choinkę. W domu nastaje ogromna radość, jednak bardzo spokojna i opanowana. Cała rodzina ubiera choinkę (malowane na złoto orzechy, światełka). Matka z Ojcem nakładaja gwiazdę na czubek.

Julia M.               -Drzewko zielone lasem pachnie
Dominika D.       -Ozdabiamy je z radością
Karolina I.           -Dziś jestesmy wszyscy razem
Ola K.                  -Cieszymy się swoją obecnością.
Amelia                -Gwiazdę betlejemską Matka wnet zawiesi
Ewa                     -Życie w nasze drzewko świeczuszkami wskrzesi.




SCENA IV
Cała rodzina zbiera się w kręgu. Matka z Ojcem prowadzą modlitwę za zmarłych z rodziny oraz proszą o dobry, Boży, zdrowy rok, żeby mieli duże zbiory, aby było co jeść.

Babcia        -Ojcze Nasz, któryś w niebie
Matka        -Nasze prośby składamy do Ciebie
Ojciec        -By nam chleba nie zabrakło
Matka        -Dzieci zdrowo się chowały
Babci         a        -Zmarli bramy Twe niebieskie
Ojciec        -Przekroczyli w blasku Twej chwały.



SCENA V
Rodzina dzieli się chlebem – jest to zwieńczenie całego dnia, jego najważniejszy moment. Ojciec bierze chleb, łamie go z Matką, następnie łamią się chlebem z dziećmi. Składaja sobie proste, ale płynące z głebi serca zyczenia. Matka zapala świecę. Zasiadają do skromnego stołu okrytego białym obrusem. Zaczynają  próbować pokarmów.
Babcia        -Zdrowia
Ojciec        -Szczęścia
Matka        -Pomyślności
Siostra       -Pragnę życzyć Bracie Tobie
Amelka      -Byś w swym pięknym, młodym życiu
Marcelina  -Spełnił wszystko, co zamarzysz sobie

SCENA VI
Ojciec zaczyna śpiewać Wśród nocnej ciszy, zaraz zaczyna mu wtórować cała rodzina. Spiewają wolno, z przejęciem, patrząc na siebie z uśmiechem, łapią się za ręce.

Śpiew: Wśród nocnej ciszy
SCENA VII
Ojciec wstaje i mówi, że czas zbierac się na Pasterkę. Ubieraja się i wychodzą. Na stole pozostaje zapalona świeca.
-Nadchodzi już ten czas,by udać się do Boznicy
-Zaraz narodzi się Bozy Syn.
-Syn Maryi Dziewicy.
-By zbawić cały nasz swiat
-Będzie cierpiał za nasze winy
-A my będziemy mu wdzięczni
-Do naszej ostatniej ziemskiej godziny.

Wszyscy schodzą ze sceny, dziecko zza kurtyny krzyczy 'Matulu! Jezus się narodził!' Śpiew „Pójdzmy wszyscy do stajenki”

KOLĘDY
Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi
Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi
Czym prędzej się wybierajcie, 
Do Betlejem pospieszajcie 
Przywitać Pana. 

Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie 
Z wszystkimi znaki danymi sobie. 
Jako Bogu cześć Mu dali, 
A witając zawołali 
Z wielkiej radości: 




Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki
Powitajmy Maleńkiego i Maryję Matkę Jego
Powitajmy Maleńkiego i Maryję Matkę Jego

Witaj, Jezu ukochany, od Patriarchów czekany
Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony
Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony

Witaj, Dzieciąteczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie
Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy
Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy

Witaj Jezu nam zjawiony, witaj dwakroć narodzony
Raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z matki człowiekiem 
Raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z matki człowiekiem