Postacie: Ojciec- Julia M.
Matka - Alicja
Starsza siostra - Julia R.
Starszy brat-
Kasia Rz.
Babcia- Ania Ch.
Pozostałe dzieci
Kolędnicy (wilczki, których nie
było na zbiórce 13 grudnia)
SCENA I
W domu. Dzieci przygotowują
żłóbek, przekazuja sobie królów, zwierzatka, po czym najmłodsi ustawiają je w
żłóbku. Na koniec Matka z Ojcem wkładają figurkę Jezuska.
Starsza siostra -Bracia i siostry, Wigilia to dzień wyjątkowy.
Starszy brat -Dziś ku
niebu chylimy głowy.
Monika A. -Z wdzięczności
Matce Maryi, że swego syna na świat wydała
Karolina I. -Pod
nasza choinką stanie żłóbek, a w nim będzie kwilić dziecina mała.
SCENA II
Matka kończy gotować
skromne potrawy. Ojciec kładzie sianko na stole, po czym nakrywa go
śnieżnobiałym obrusem. Dzieci zabrawszy wcześniej od Matki potrawy stawiaja je
na stole. Stawiaja talerze.
Ewa -Ojciec
nasz sianko na stół teraz pokłada
Ojciec -To jest
tradycja z dziada, pradziada
Matka -Aby
urodzaj cały Boży rok nie odstępował
Babcia -Aby
żaden z ludzi się głodny nie chował.
Marcelina -Byśmy
pamiętali, że Boża dziecina
Karolina O.-Na sianku śpiąca, nie miała odzienia.
SCENA III
Ojciec przynosi choinkę. W
domu nastaje ogromna radość, jednak bardzo spokojna i opanowana. Cała rodzina
ubiera choinkę (malowane na złoto orzechy, światełka). Matka z Ojcem nakładaja
gwiazdę na czubek.
Julia M. -Drzewko
zielone lasem pachnie
Dominika D. -Ozdabiamy
je z radością
Karolina I. -Dziś
jestesmy wszyscy razem
Ola K. -Cieszymy
się swoją obecnością.
Amelia -Gwiazdę
betlejemską Matka wnet zawiesi
Ewa -Życie
w nasze drzewko świeczuszkami wskrzesi.
SCENA IV
Cała rodzina zbiera się w
kręgu. Matka z Ojcem prowadzą modlitwę za zmarłych z rodziny oraz proszą o dobry,
Boży, zdrowy rok, żeby mieli duże zbiory, aby było co jeść.
Babcia -Ojcze
Nasz, któryś w niebie
Matka -Nasze
prośby składamy do Ciebie
Ojciec -By nam
chleba nie zabrakło
Matka -Dzieci
zdrowo się chowały
Babci a -Zmarli bramy Twe
niebieskie
Ojciec -Przekroczyli
w blasku Twej chwały.
SCENA V
Rodzina dzieli się chlebem
– jest to zwieńczenie całego dnia, jego najważniejszy moment. Ojciec bierze
chleb, łamie go z Matką, następnie łamią się chlebem z dziećmi. Składaja sobie
proste, ale płynące z głebi serca zyczenia. Matka zapala świecę. Zasiadają do
skromnego stołu okrytego białym obrusem. Zaczynają próbować pokarmów.
Babcia -Zdrowia
Ojciec -Szczęścia
Matka -Pomyślności
Siostra -Pragnę
życzyć Bracie Tobie
Amelka -Byś w swym
pięknym, młodym życiu
Marcelina -Spełnił
wszystko, co zamarzysz sobie
SCENA VI
Ojciec zaczyna śpiewać
Wśród nocnej ciszy, zaraz zaczyna mu wtórować cała rodzina. Spiewają wolno, z
przejęciem, patrząc na siebie z uśmiechem, łapią się za ręce.
Śpiew: Wśród nocnej ciszy
SCENA VII
Ojciec wstaje i mówi, że
czas zbierac się na Pasterkę. Ubieraja się i wychodzą. Na stole pozostaje
zapalona świeca.
-Nadchodzi już ten czas,by udać się do Boznicy
-Zaraz narodzi się Bozy Syn.
-Syn Maryi Dziewicy.
-By zbawić cały nasz swiat
-Będzie cierpiał za nasze winy
-A my będziemy mu wdzięczni
-Do naszej ostatniej ziemskiej
godziny.
Wszyscy schodzą ze sceny,
dziecko zza kurtyny krzyczy 'Matulu! Jezus się narodził!' Śpiew „Pójdzmy
wszyscy do stajenki”
KOLĘDY
Wśród nocnej ciszy
głos się rozchodzi
Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi!
Czym prędzej się wybierajcie,
Do Betlejem pospieszajcie
Przywitać Pana.
Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie
Z wszystkimi znaki danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali,
A witając zawołali
Z wielkiej radości:
Pójdźmy wszyscy do
stajenki, do Jezusa i Panienki
Powitajmy Maleńkiego i Maryję Matkę Jego
Powitajmy Maleńkiego i Maryję Matkę Jego
Witaj, Jezu ukochany, od Patriarchów czekany
Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony
Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony
Witaj, Dzieciąteczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie
Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy
Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy
Witaj Jezu nam zjawiony, witaj dwakroć narodzony
Raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z matki człowiekiem
Raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z matki człowiekiem